Wszystkie linie energetyczne mogą stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi. Z tego powodu przy ich budowie oraz remontach tak ważne jest przestrzeganie norm i przepisów prawa. Tylko w ten sposób oddane do użytku linie energetyczne mogą działać bezawaryjnie oraz być bezpieczne zarówno dla odbiorców energii elektrycznej, jak i obsługi serwisowej.
Jednym z ważnych aspektów bezpieczeństwa sieci energetycznych, na który warto zwrócić uwagę, jest odległość od linii energetycznych napowietrznych. Z poniższego wpisu dowiesz się, jak profesjonalne firmy budowlane wyznaczają bezpieczne odległości od linii energetycznych.
Jak wyznaczyć odległość od linii energetycznych napowietrznych?
Już na etapie projektowania firmy budujące napowietrzne linie energetyczne są zobowiązane wyznaczyć ich bezpieczną odległość od budynków, czy powierzchni ziemi. W tym celu korzystają one zazwyczaj z następujących norm:
- PN-EN 50341-1:2013-03. Dotyczy budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych prądu przemiennego powyżej 1 kV.
- PN-EN 50341-3-22:2010. Opisuje warunki budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych prądu przemiennego powyżej 45 kV.
- N SEP-E-003:2003. Dotyczy projektowania i budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych prądu przemiennego z przewodami pełno — izolowanymi oraz z przewodami niepełno — izolowanymi.
Powyższe normy pozwalają jednoznacznie określić wymagane odległości linii energetycznych napowietrznych od obiektów budowlanych i powierzchni ziemi. Zawierają wszelkie niezbędne uwarunkowania prawne, które należy przestrzegać już od etapu projektowania sieci przesyłowych, aż do oddania do użytku danej linii energetycznej.
Bezpieczne odległości od linii energetycznych
Ciekawym aspektem, na który warto zwrócić uwagę, jest odległość linii energetycznych od budynków. W tym przypadku istotne jest napięcie danej sieci.
Przyjmuje się, że odległość od linii energetycznych napowietrznych w poziomie powinna wynosić:
- 6,00 m — dla 1 kV;
- 7,10 m — dla 15 kV;
- 7,20 m — dla 30 kV;
- 7,74 m — dla 110 kV;
- 8,47 m — dla 220 kV;
- 9,67 m — dla 400 kV.
Jeśli chodzi o odległości przewodów od powierzchni ziemi, to te wynoszą odpowiednio dla danego napięcia:
- 5,00 m – 1 kV;
- 5,10 m – 15 kV;
- 5,20 m – 30 kV;
- 5,74 m – 110 kV;
- 6,47 m – 220 kV;
- 7,67 m – 400 kV.
Istotne jest także zachowanie minimalnych odległości pomiędzy konstrukcjami wsporczymi lub uziomami słupów linii elektroenergetycznej i kablami linii telekomunikacyjnej. W tym zakresie należy zachować następujące odległości:
- 0,8 m — dla linii elektroenergetycznych z izolowanym punktem zerowym, linii skompensowanych, które mają konstrukcje wsporcze drewniane i nieuziemione oraz w przypadku linii do 1 kV, niezależnie od typu konstrukcji wsporczych.
- 1,5 m — dla linii elektroenergetycznych, które działają w układzie z bezpośrednio uziemionym punktem zerowym.
- 2,5 m — dla układu linii energetycznych z izolowanym punktem zerowym lub w przypadku linii skompensowanych. Muszą one posiadać uziemione konstrukcje wsporcze stalowe, betonowe lub drewniane.
Budowa linii energetycznych
Należy zauważyć, że każda budowa nowych linii energetycznych, jak i remonty istniejących sieci przesyłowych wiąże się z przestrzeganiem obowiązujących przepisów prawa i norm. Jedynie profesjonalne firmy, które zatrudniają wykwalifikowanych pracowników, mogą budować napowietrzne linie energetyczne NN, SN i WN. Zapewniają tym samym wysoką jakość usług i spełniają wszystkie normy bezpieczeństwa.
